با تاریخ بیگانه ایم
یکی از درد های این مملکت این است که حتی تحصیل کرده هایمان خیلی با تاریخ میانه ی خوبی ندارند(اگر یادتان باشد در دوره های دبیرستان هم نه تاریخ و نه معلم تاریخ معمولا جدی گرفته نمی شدند)
ملتی که تاریخ گذشته اش را نمی خواند و نمی داند ،همه چیز را باید خودش تجربه کند. آیا فرصت این کار را دارد!؟
ببینید آمریکایی دویست و چند ساله وقتی ازتاریخش صحبت می کند با چه افتخار و وقاری از آن سخن میگوید،ببینید در مدارس عالی شان درس تاریخ از چه وزنی برخوردار است و همچنین مدارس اروپایی.
می بینید که همین فراموشی تجربیات قبلی در اوج فلاکت و گرفتاریه ایران وادارمان میکند صرفا به بهانه ی حمایت از یکی از شاهزادگان در گرجستان وارد جنگ های طولانیه 25 ساله با امپراطور مطرح و پرقدرت زمان شویم که حاصلش هم دو عهد نامه ی گلستان و ترکمن چای که تا تاریخ باقی است باعث شرم ساری هر ایرانی غیرتمند خواهد بود.
چرا؟
به خاطر اینکه حافظه ی تاریخی نداشتیم.
تاریخ این ایام را
هر کس که خواهد راند جز این سخن از ما نخواهد راند:
این نسل سر درگم،
بر توسن اندیشه هایشان لنگ،
فرسنگ در فرسنگ
جز سوی ترکستان نمیرانند
تاریخ پیش از خویش را باری نمی خوانند.
ع.شجاع پور
برگرفته از کتاب جامعه شناسی خودمانی نوشته ی حسن نراقی
با تاریخ بیگانه ایم...
چه کسی حاضر است؟
کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 2 مهمان