این اطلاعات فرضیه و نظرات پیراسته تری را پیرامون طبیعت و تکامل ستارگان عرضه می کند. پیش از آغاز ماموریت کپلر در مارس 2009، ستاره شناسان پیرامون روشنایی یا نوسانات حدود 25 ستاره خورشید- نما، که از دریچه اندازه، سن، ترکیبات و موقعیت قرارگیری در کهکشان راه شیری به خورشید عالم تاب ما شباهت دارند، آگاهی داشتند. این یافته ها در شماره 8 آوریل ژورنال ساینس به سرنویسندگی بیل کاپلین از دانشگاه بیرمنگام، گزارش شده است. در این گزارش آمده است کپلر با به مشاهده نشستن نوسانات طبیعی ستارگان، کمک بزرگی بر علم ستاره شناسی کرده است. این نوسانات سرنخ بسیاری از اطلاعات پایه ای از جمله جرم، شعاع، سن و ساختار درونی ستارگان را در دست ستاره شناسان نهاده است.
تا کنون کپلر ناسا از تغییراتی در روشنایی 500 ستاره خورشید- نما پرده برداشت.فضاپیمای کپلر با یک فوتومتر یا لایت متر(photometer or light meter) پیرامون خورشید چرخید تا تغییرات روشنایی اش را اندازه گیری کند. این فوتومتر، شامل تلسکوپی با قطر 37 اینچ و دروبین CCD 96 مگاپیکسلی است. وظیفه نخستین کپلر استفاده از تغییرات کوچک در روشنایی ستارگان با عنایت به یافتن سیاره ای "حیاتمند" برای زندگی بشر بود.
کپلر دریچه ای بر دریای دانش ستاره شناسان گشود که می توان آن را فرارسیدن دورانی طلایی برای علم فیزیک ستاره شناسی برشمرد.